Πελιναίο Όρος
Το βουνό με τις δύο κορυφές που σμιλεύτηκαν από έναν μύθο
Το όρος Πελιναίο βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Χίου. Είναι το ψηλότερο βουνό του νησιού με υψόμετρο 1.297 μέτρα και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ψηλότερα βουνά του Αιγαίου. Η ανάβαση στην κορυφή πραγματοποιείται μέσω δύο μονοπατιών. Το ένα ξεκινάει κοντά στο χωριό Σπαρτούντα και το άλλο από το χωριό Βίκι.
Χαρακτηριστικό του βουνού είναι το μπλε εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας, που περιμένει τους αναβάτες στην κορυφή. Είναι κατασκευασμένο από λαμαρίνες και δεμένο με συρματόσχοινα στους βράχους, για να μην το πάρει ο αέρας. Κάθε χρόνο, την ημέρα του Αγίου Πνεύματος, πολλοί άνθρωποι ανεβαίνουν μέχρι εκεί, για να τιμήσουν αυτή τη γιορτή.
Το Πελιναίο παραμένει εντυπωσιακό και τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Ντυμένο με χιόνι το χειμώνα, ολάνθιστο την άνοιξη, γεμάτο ελκυστικά χρώματα το φθινόπωρο και με φόντο την απεραντοσύνη του Αιγαίου το καλοκαίρι, είναι ένας προορισμός που μένει αξέχαστος στους λάτρεις της ορειβασίας.
Ο μύθος που ταξίδεψε μέχρι τη βόρεια Ιταλία
Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή του μύθου, ο πρώτος οικιστής της Χίου ήταν ο Οινοπίωνας, ο οποίος είχε μια αδελφή, την Ευρυάλη. Τότε οι θεοί αποκτούσαν παιδιά με όποια όμορφη γυναίκα ήθελαν. Έτσι λοιπόν, ο Ποσειδώνας απέκτησε έναν γιο με την Ευρυάλη. Το παιδί αυτό ήταν ο Ωρίωνας, ένας ημίθεος, αφού είχε έναν θεό για πατέρα, με υπερφυσικές ικανότητες. Ο Οινοπίωνας, ο βασιλιάς και οικιστής της Χίου, κάλεσε τον ανιψιό του και του έδωσε την εντολή να καθαρίσει τη Χίο από τους δράκους και τα άγρια θηρία που φώλιαζαν στην περιοχή του βουνού Πελιναίου και τρομοκρατούσαν τους ανθρώπους.
Ο Ωρίωνας έφερε εις πέρας την αποστολή του. Κι επειδή ήταν δεινός κυνηγός και αλαζόνας, είπε στον Οινοπίωνα ότι πρέπει να μεσολαβήσει στον Δία για να μονομαχήσει με τη θεά Άρτεμις, μιας και ο Ωρίωνας θεωρούσε ότι είναι καλύτερος από αυτή στο κυνήγι. Σαν τόπος μονομαχίας ορίστηκε το Πελιναίο.
Ο Ωρίωνας και η Άρτεμις μονομαχούσαν όλη την ημέρα, αλλά ο Δίας δεν επέτρεψε προφανώς να υπάρξει νικητής για να αποφύγει να τους δυσαρεστήσει. Τότε, ο Ωρίωνας πήγε να αγκαλιάσει τη θεά, ως ένδειξη ευγενούς άμιλλας. Όμως, ο εναγκαλισμός της θεάς από έναν θνητό συνιστούσε βεβήλωση της, γι’ αυτό και το βουνό «σκίστηκε» στα δύο, και γι αυτό έχει δύο κορυφές σήμερα πετάχτηκε ένας τεράστιος Σκορπιός που δάγκωσε τον Ωρίωνα, που πέθανε. Έτσι σώθηκε η τιμή της θεάς.
Ο μύθος του Ωρίωνα και της Αρτέμιδος κρύβεται λοιπόν πίσω από τις δύο κορυφές του Πελιναίου, που απέχουν 2350 μέτρα και χρειάζεται περίπου μία ώρα για να φτάσεις από τη μία στην άλλη.
Ο μύθος μπορεί να τελειώνει σε αυτό το σημείο, όμως δεν τελειώνει εδώ η πορεία του στην ιστορία και ο συμβολισμός του. Πράγμα που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δύο αστερισμοί του νυχτερινού ουρανού φέρουν τις ονομασίες Σκορπιός και Ωρίωνας. Και τι τους συνδέει; Τα βράδια του καλοκαιριού, όταν ανατείλει κι ανέβει στο στερέωμα ο αστερισμός του Σκορπιού, την ίδια στιγμή δύει ο αστερισμός του Ωρίωνα, σαν να κουβαλάει τη μνήμη από το θανατηφόρο δάγκωμά του.


